Wielki Piątek to dzień Krzyża, to dzień Pasji. O godz. 18.00 w została odprawiona jest niepowtarzalna wielkopiątkowa Liturgia Męki Pańskiej.
Liturgii przewodniczył ks. Proboszcz Daniel Szymanik, który wraz z asystą wchodząc w ciszy rozpoczął obrzęd wielkopiątkowy. Przed ołtarzem przez chwilę kapłan leżał krzyżem, a po modlitwie wstępnej odczytano czytane o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie po raz pierwszy została odśpiewana Męka Pańska.
W homilii przewodniczący liturgii pytał o rolę krzyża i jego przestrzeń w życiu człowieka. Następnie w bardzo uroczystej modlitwie wstawienniczej Kościół poleca Bogu siebie i cały świat, wyrażając w ten sposób pragnienie samego Chrystusa: aby wszyscy byli zbawieni. Szczególnie przejmujące są modlitwy o jedność chrześcijan, prośba za niewierzących i za Żydów.
Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej była adoracja Krzyża. Zasłonięty fioletowym suknem Krzyż został wniesiony przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłaniał ramiona Krzyża i śpiewał trzykrotnie: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata„, na co wierni odpowiadali: „Pójdźmy z pokłonem„. Po liturgii Krzyż został w widocznym i dostępnym miejscu, tak by każdy wierny mógł go adorować. Jest on aż do Wigilii Paschalnej najważniejszym punktem w kościele. Przyklęka się przed nim, tak, jak normalnie przyklęka się przed Najświętszym Sakramentem. Po adoracji Krzyża z ciemnicy przyniesiono Najświętszy Sakrament i została udzielona Komunia.
Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku była procesja do Grobu Pańskiego. Na specjalnym tronie wystawiono Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem – symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Cały wystrój grobu ma kierować uwagę na Ciało Pańskie.
W Wielki Piątek o godz. 15.00 zostało odprawione nabożeństwo Drogi Krzyżowej, gdyż właśnie około tej godziny wedle przekazu Ewangelii Jezus zmarł na Krzyżu. Rozpoczęła się także nowenna przed uroczystością Niedzieli Miłosierdzia.
