Tym razem są to postacie następujących świętych błogosławionych i jednego sługi Bożego.

św. Małgorzata Marii Alacoque – francuska siostra zakonna, wizytka i mistyczka, znana przede wszystkim z rozszerzania nabożeństwa ku czci Najświętszego Serca Jezusowego, objawionego jej w widzeniach przez Jezusa Chrystusa. Przez ponad półtora roku Pan Jezus w wielu objawieniach przedstawiał jej swe Serce, kochające ludzi i spragnione ich miłości. Chrystus żądał od Małgorzaty, by często przystępowała do Komunii świętej, jak tylko pozwoli jej na to posłuszeństwo, a przede wszystkim tego, by przyjmowała Go w Komunii świętej w pierwsze piątki miesiąca.

Św. Wojciech – Św. Wojciech pochodził w rodu Sławników w Czechach. Urodził się około 956 roku. Przy bierzmowaniu otrzymał imię Adalbert. Po starannym wykształceniu w szkole katedralnej w Magdeburgu został biskupem Pragi. Wskutek waśni rodowych opuścił Pragę i za pozwoleniem papieża wstąpił do benedyktyńskiego opactwa św. Bonifacego w Rzymie i złożył tam śluby. Na polecenia papieża wrócił do Pragi, ale musiał ją powtórnie opuścić. Przybył do Polski na dwór króla Bolesława Chrobrego i z jego pomocą wyruszył głosić Ewangelię pogańskim Prusom. Został przez nich zabity 23 kwietnia 997 roku. Jego ciało wykupiono i złożono w Gnieźnie, które stało się siedzibą pierwszej metropolii w Polsce.

bł. ks. Jerzy Popiełuszko – kapelan warszawskiej „Solidarności”, obrońca praw człowieka w PRL. 19 października 1984 r., wracając ze spotkania z wiernymi w Bydgoszczy, został w Górsku koło Torunia uprowadzony przez trzech funkcjonariuszy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Po kilku dniach poszukiwań, w ciągu których rzesze ludzi jednoczyły się na modlitewnym czuwaniu w intencji jego ocalenia, ciało Księdza Jerzego Popiełuszki zostało znalezione w wodach zalewu nieopodal Włocławka. Został zamordowany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. Do grobu Księdza Jerzego, znajdującego się obok kościoła św. Stanisława Kostki w Warszawie, stale przybywają liczni wierni z Polski i całego świata.

bł. Stefan kard. Wyszyński – arcybiskup, kardynał, prymas Polski. Prymas Tysiąclecia. Życiorys kard. Wyszyńskiego jest ściśle powiązany z sytuacją polityczną Polski po II wojnie światowej – jako zwierzchnik polskiego Kościoła prowadził niebezpieczną grę z władzami PRL, wspierał opozycję, stanowczo potępiał władze za tłumienie protestów robotniczych. W latach 50-tych był 4-krotnie internowany. W latach 60-tych przewodniczył on obchodom Tysiąclecia Chrztu Polski, był również jednym z inicjatorów głośnego orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich z 1965 roku, ze słynnym sformułowaniem „przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. W latach 1980-81 był pośrednikiem w rozmowach między Solidarnością a władzami PRL. Zmarł w 1981 z powodu choroby nowotworowej. Biografia Wyszyńskiego jest wzorem niezłomnej walki o pokój i sprawiedliwość w oparciu o chrześcijańskie wartości, jest również dowodem niezwykłej roli jaką Kościół Katolicki odegrał w powojennej Polsce.

Bł. Karolina Kózkówna – żyła tylko kilkanaście lat, a została błogosławioną. Karolina Kózkówna od najmłodszych lat katechizowała swoje rodzeństwo i dzieci mieszkające w okolicznych wioskach. Przez zabawę uczyła ich miłości Bożej i zachęcała do życia według przykazań. Zmarła tragicznie, broniąc swojej czystości.

Sługa Boży Wenanty Katarzyniec – franciszkanin, wychowawca młodych zakonników, kaznodzieja, spowiednik, po śmierci znany jako skuteczny orędownik u Boga. O świętości Wenantego przekonany był jego przyjaciel, św. Maksymilian Maria Kolbe. To on jako pierwszy zachęcał do podjęcia starań o jego beatyfikację. Skuteczność wstawiennictwa ojca Wenantego potwierdzają liczne współczesne świadectwa.

Witraże zostały ufundowane dzięki ofiarności ludzi dobrej woli. Wykonawcą dzieła jest pracownia Pana Zdzisława Zubkowskiego ze Świdnicy.