Ważne w naszym życiu wydarzenia, zwykliśmy upamiętniać poprzez obchodzenie ich rocznic. W kształtowaniu dojrzałej wiary takim istotnym wydarzeniem jest I Komunia święta. Dlatego też dzieci klas IV w rok od pierwszego pełnego uczestnictwa w Eucharystii, świętowały jej rocznicę.
Odżyły radosne wspomnienia, które towarzyszyły nam przed rokiem. Pierwszy sakrament pokuty i pierwsze przyjęcie Komunii świętej. Wielki entuzjazm i przeżycia towarzyszące tym chwilom. Stojąc jeszcze raz wspólnie w bliskości ołtarza, ubrani w komunijne stroje, idący w uroczystej procesji po Najświętszy Sakrament. Kolejne radosne przeżycie i przypomnienie, że Jezus żyje i jest obecny w Eucharystii.
Rocznica to jednak nie tylko okazja do wspomnień czy ponownego spotkania z przyjaciółmi. To okazja do zapytania siebie, jak w ciągu tego roku Jezus eucharystyczny był obecny w moim życiu. Pytanie o moje uczestnictwo we Mszy św. niedzielnej, o częstotliwość korzystania ze spowiedzi i przyjmowanie Komunii św., o to czy Bóg rzeczywiście jest mocniej obecny po I Komunii świętej w moim życiu i w mojej rodzinie.
Odpowiedzi na te pytania szukaliśmy w sercach w rok po I Komunii świętej. Robiliśmy swoisty rachunek sumienia, by rozbudzać w sobie jeszcze większe pragnienie Boga. Wszystko po to, by z Jezusem eucharystycznym iść nie przez rok, nie przez dzieciństwo ale przez całe życie.
O taką wiarę i świadomość zobowiązań, które wypływają z przyjmowania Eucharystii modliliśmy się do Boga, przeżywając uroczystość Zesłania Ducha Świętego.
Warto podkreślić, że wśród 16 chłopców, którzy w zeszłym roku przystąpili do I Komunii Św., aż 11 z nich zostało ministrantami, a w tym dniu pięknie przygotowali asystę liturgiczną podczas Mszy, pod przewodnictwem ks. proboszcza Daniela Szymanika.