Wigilią Paschalną w sobotę po zachodzie słońca rozpoczęliśmy świętowanie Zmartwychwstania Pana Jezusa.

Liturgia składała się z czterech części, z których każda odwołuje się do innego symbolu nowego życia – światła, słowa, wody i uczty. Liturgia pod przewodnictwem ks. Damiana Kowalskiego w asyście ks. proboszcza Daniela Szymanika i ks. seniora Józefa Bernasia i  rozpoczęła się przed kościołem od poświęcenia ognia oraz paschału – świecy symbolizującej Zmartwychwstałego. (Ognisko przygotowali nasi harcerze z ZHR).

Paschał zapalony został od poświęconego ognia, a następnie przez głównego celebransa został wniesiony procesyjnie do ciemnego kościoła. Celebrans śpiewał trzykrotnie: „Światło Chrystusa”, lud odpowiadał: „Bogu niech będą dzięki”. Wierni odpalali świece od paschału. W starożytnym orędziu wielkanocnym, tzw. Exsultet (ozn. weselcie się), śpiewanym przez kapłana, Kościół wychwala Boga za cud Wielkanocy. Liturgia słowa w tym dniu była bardzo rozbudowana, składała się 6 czytań.

Czytania te ukazują one historię zbawienia od początku świata, przez wyprowadzenie narodu wybranego z Egiptu, aż do śmierci i zmartwychwstania Syna Bożego. Przed Ewangelią rozbrzmiał uroczysty śpiew „Alleluja”. Po homilii ks. Damiana, który zachęcał, aby świadomie i z wiarą przeżywać Zmartwychwstanie, została odprawiona liturgia chrzcielna. Po Litanii do Wszystkich Świętych nastąpiło błogosławieństwo wody chrzcielnej, podczas którego paschał zanurzono się w wodzie chrzcielnej. Z zapalonymi świecami wierni odnowili przymierze z Bogiem, zawarte przez chrzest.

Ostatnią częścią celebracji był liturgia eucharystyczna. Tej nocy Kościół ogłasza całemu światu radosną wieść: Chrystus żyje, pokonał śmierć, naszą śmierć. Światło Zmartwychwstałego rozjaśnia mrok nocy. Polska tradycja zezwala na procesję w niedzielny poranek, co czynimy od lat już o świcie.