Począwszy od bieżącego roku 2017 w każdym miesiącu jest tylko jedna papieska intencja – na przemian raz ewangelizacyjna, a drugi raz ogólna. W lutym modlimy się w podanej przez Ojca Świętego intencji ewangelizacyjnej: „Aby wszyscy chrześcijanie, dochowując wierności nauczaniu Pana, angażowali się, przez modlitwę i miłość braterską, na rzecz przywrócenia pełnej jedności kościelnej i współpracowali, mierząc się z aktualnymi wyzwaniami stojącymi przed ludzkością.”.

Żywy Różaniec jest wspólnotą osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat i w wielkiej prostocie otaczają modlitewną opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują i są wskazani zwłaszcza w Papieskich Intencjach Apostolstwa Modlitwy.

Intencje Apostolstwa Modlitwy na rok 2017
Styczeń
Intencja ogólna: Aby wszyscy chrześcijanie, dochowując wierności nauczaniu Pana, angażowali się, przez modlitwę i miłość braterską, na rzecz przywrócenia pełnej jedności kościelnej i współpracowali, mierząc się z aktualnymi wyzwaniami stojącymi przed ludzkością.

W dzisiejszym świecie wielu chrześcijan różnych Kościołów pracuje razem w służbie potrzebującej ludności, w obronie życia ludzkiego, jego godności, stworzenia i przeciwko niesprawiedliwościom. To pragnienie, by iść razem, współpracować w służbie i solidarności wobec najsłabszych i cierpiących jest motywem radości dla wszystkich. Złącz twój głos razem z moim, modląc się, aby wszyscy przyczyniali się przez modlitwę i miłość braterską do przywrócenia pełnej jedności kościelnej w służbie wyzwaniom ludzkości.

Wyjaśnienie intencji.

Jedność chrześcijan to priorytet, ponieważ uznajemy, że między nami jest o wiele więcej tego, co nas łączy, niż tego, co nas dzieli – napisał Papież na Twetterze 31 X 2016 r. To myśl z przemówienia na spotkaniu ekumenicznym w Malmö. Franciszek przebywał wtedy w Szwecji na luterańsko – katolickich obchodach 500. rocznicy Reformacji. W katedrze w Lund, wobec władz Światowej Federacji Luterańskiej i delegatów innych Kościołów chrześcijańskich, Ojciec Święty podkreślił, że nie możemy się pogodzić z istniejącym podziałem; winniśmy natomiast przezwyciężać spory i nieporozumienia, które często uniemożliwiają nam wzajemne zrozumienie. Choć przeszłości – jak zauważył Papież – nie można zmienić, to można zmienić sposób, w jaki o niej pamiętamy, i modlić się o uzdrowienie ran i pamięci. Stawką jest wiarygodność świadectwa, weryfikowana przez wzajemne przebaczenie, odnowę i pojednanie.

Kościół, jako pochodzący od Boga, jest święty. Tworzą go jednak grzesznicy, którzy stale potrzebują nawrócenia. Modlitwa o jedność pobudza pragnienie serca, a to ułatwia konkretne gesty na drodze do jedności. Pierwszym z nich może być rachunek sumienia z własnej gotowości do otwarcia, do przebaczenia. Nikt z nas, jak w przypadku ewangelicznych oskarżycieli, nie jest całkiem bez winy. Świadomość tego może i powinna skłaniać do wyciągnięcia ręki, która bardziej chce się dzielić, niż przyjmować i bardziej szukać zgody, niż wytykać przeszłość. To jest perspektywa papieskiej intencji ewangelizacyjnej na styczeń oraz Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan: pojednanie, do którego przynagla nas miłość Chrystusa.