„Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28, 19)

Podstawowe informacje dla rodziców i chrzestnych dotyczące sakramentu Chrztu Świętego w naszej parafii:

1. Sakrament chrztu św. jest udzielany z reguły w każdą niedzielę po Mszy św. o godzinie 12:00, (w lipcu i sierpniu – po Mszy św. o godz. 10:45).
2. Rodzice, którzy pragną ochrzcić swoje dziecko, powinni zgłosić się do kancelarii parafialnej najpóźniej na dwa tygodnie przed planowanym terminem sakramentu chrztu świętego mając ze sobą następujące dokumenty:
   • a) akt urodzenia dziecka
   • b) informacje dotyczące chrzestnych: imię, nazwisko, wiek oraz adres. W sytuacji, gdy chrzestni mieszkają poza terenem naszej parafii zobowiązani są dostarczyć zgodę swojego księdza proboszcza, na dopuszczenie ich do godności chrzestnych.
   • c) akt ślubu sakramentalnego
3. Rodziców i chrzestnych obowiązuje nauka przedchrzcielna, która odbywa się w z reguły wieczorem po wieczornej Mszy św.  dnia poprzedzającego chrzest św.
4. Jeśli chrzest dziecka odbywa się w innej parafii niż ta, w której mieszka matka z dzieckiem, to z parafii zamieszkania należy dostarczyć tzw. pozwolenie na chrzest poza własną parafią.
5.  W przypadku dziecka, którego rodzice nie mieszkają na terenie naszej parafii, a chcą prosić o sakrament chrztu św. dziecka w naszej parafii, muszą przedłożyć zgodę swojego proboszcza.
6. Rodzice zaopatrują się we własnym zakresie w świecę chrzcielną i białą szatę (np. w Księgarniach katolickich).

Kto może zostać chrzestnym?

Zgodnie z chrześcijańską tradycją, przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Jego zadaniem jest, w wypadku chrztu osoby dorosłej, towarzyszenie w dochodzeniu do wiary i poznawaniu życia chrześcijańskiego; a w przypadku chrztu dziecka ma on wraz z rodzicami przedstawić dziecko do chrztu i pomagać w jego wychowaniu religijnym, tak, by prowadziło życie prawdziwie chrześcijańskie.

Chrzestnym nie może więc być każdy. Więcej, Kościół stawia osobom, które mają być chrzestnymi bardzo konkretne wymagania. Chrzestnym może być ten, kto:

1. Został wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców /opiekunów/;
2. Jest katolikiem;
3. Ma wymagane kwalifikacje i chce pełnić to zadanie;
4. Jest wystarczająco dojrzały do pełnienia tego zadania, ukończył 16lat;
5. Przyjął trzy sakramenty wtajemniczenia: Chrzest, Bierzmowanie i Eucharystię;
6. Prowadzi życie zgodne z wiarą i zadaniami jakie ma pełnić;
7. Prawo nie zabrania mu pełnienia zadań chrzestnego (tzn. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej);
8. Nie jest ojcem ani matką dziecka /osoby przyjmującej chrzest/.

Obok chrzestnego katolika można również wybrać osobę ochrzczoną nie będącą katolikiem na świadka chrztu.

Chrzestnymi nie mogą być osoby:

• • żyjące w związkach niesakramentalnych (bez ślubu kościelnego),
  • młodzież nieuczestnicząca w katechezie,
  • osoba, która nie przyjęla sakramentu bierzmowania,
  • obojętni religijnie,
  • prowadzący gorszący tryb życia.

Zgodnie z tymi normami pomyłką jest wybór na chrzestnego osoby niepraktykującej, czy żyjącej w związku cywilnym lub konkubinacie (bez ślubu „kościelnego”), albo osoby jawnie występującej przeciwko prawdom wiary i moralności. Musi przecież, wraz z rodzicami dziecka, wyznać wiarę, w której dziecko ma być ochrzczone, i wyrzec się wszelkiego zła!

Ma być to osoba, która żyje życiem prawdziwie chrześcijańskim: wierząca, praktykująca, najlepiej uczestnicząca czynnie w życiu wspólnoty parafialnej.

Zadaniem chrzestnego jest bowiem nie tyle „rozpieszczanie” dziecka prezentami, ile wspomaganie rozwoju jego wiary. A zatem kryterium wyboru nie może być w żadnym wypadku stan posiadania majątkowego.

Powinna być to osoba bliska rodzinie dziecka, mająca z nią częste kontakty (czy może dbać o wiarę dziecka chrzestny, który widuje chrześniaka raz czy dwa razy w roku?). Chrzestny powinien również cieszyć się autorytetem, tak, by w razie potrzeby, mógł wspomóc wychowawczo rodziców.

To dlatego, gdy chrzestny nie jest osobiście znany proboszczowi, wymagane jest zaświadczenie z parafii zamieszkania, że jest osobą wierzącą i praktykującą.

Teologia sakramentu Chrztu Świętego

Chrzest św. jest to sakrament, w którym człowiek otrzymuje wraz z łaską uświęcającą odpuszczenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów przed chrztem popełnionych (gdy chrzest przyjmuje się w starszym wieku) oraz czyni nas członkami Kościoła.
Pan Jezus ustanowił chrzest św. po swym zmartwychwstaniu i polecił apostołom udzielać go innym następującymi słowami: Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna i Ducha Św.; uczcie je zachowywać wszystko, co wam powiedziałem. (Mt 28, 19-20).

Chrzest jest koniecznie potrzebny do zbawienia (daje pierwszy raz łaskę uświęcającą) i z wyraźnego rozkazu Chrystusa: „Kto uwierzy i przyjmie chrzest będzie zbawiony, kto nie uwierzy będzie potępiony”

Istotny obrzęd chrztu polega na zanurzeniu kandydata w wodzie lub polaniu wodą jego głowy z równoczesnym wezwaniem Trójcy Świętej, to znaczy Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Od najdawniejszych czasów chrzest jest udzielany dzieciom, ponieważ jest łaską i darem Bożym, które nie zakładają ludzkich zasług. Wejście w życie chrześcijańskie daje dostęp do prawdziwej wolności.
Jeśli chodzi o dzieci zmarłe bez chrztu, to Kościół zachęca nas do ufności w miłosierdzie Boże wobec tych dzieci i do modlitwy za nie.

Chrztu można udzielić tylko raz w życiu (wyciska na duszy niezatarte znamię) i jest on ważny nawet wtedy, gdy był przyjęty i innej wspólnocie chrześcijańskiej.

W razie niebezpieczeństwa śmierci nieochrzczonego każda osoba (nawet niewierząca) może udzielić mu chrztu, pod warunkiem że ma intencję uczynienia tego, co czyni Kościół, i trzykrotnie poleje wodę głowę kandydata, mówiąc: „N. (tu wymienia imię) Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Informacje na piśmie o udzielonym „chrzcie z wody” należy przekazać do parafii rodziców dziecka.

Przy chrzcie są obecni również chrzestni, którzy wyznają razem z rodzicami wiarę Kościoła, w której dziecko otrzymuje chrzest, a po chrzcie mają wspierać rodziców w staraniu o to, by dziecko doszło do wyznawania wiary i wyrażało ją życiem. Dziwne wydaje się sprowadzanie roli chrzestnych przede wszystkim czy jedynie do zakresu obdarzania chrześniaka prezentami.